Feminicide (ook wel femicide) is een term die gebruikt wordt voor het doden van vrouwen of meisjes omdat ze vrouw zijn. Het gaat hierbij niet zomaar om moord op een vrouw, maar om een structurele vorm van gendergerelateerd geweld, vaak gepleegd door (ex-)partners of familieleden, en meestal met een voorgeschiedenis van mishandeling, controle, stalking of andere vormen van onderdrukking.
Wat maakt feminicide anders dan ‘gewone’ moord?
- Het is geworteld in machtsstructuren: de dader ziet de vrouw als bezit of als ondergeschikt.
- Vaak speelt seksueel of huiselijk geweld een rol.
- Het gaat om het idee dat vrouwen geen recht hebben op autonomie of hun eigen leven.
- In veel gevallen is het een extreme uitkomst van langdurige controle, manipulatie of misbruik.
Voorbeelden van feminicide:
- Een man die zijn (ex-)partner vermoordt omdat zij hem verlaat of wil verlaten.
- Eerwraak waarbij een vrouw om het leven wordt gebracht vanwege ‘familieschande’.
- Het doden van meisjes bij geboorte of door verwaarlozing, omdat jongens worden verkozen.
Waarom is deze term belangrijk?
De term feminicide benoemt het systematische karakter van dit soort geweld. Het helpt zichtbaar te maken dat het niet om incidenten gaat, maar om een wereldwijd probleem waarbij vrouwen specifiek vanwege hun vrouw zijn slachtoffer worden van dodelijk geweld.
“Als bloemen niet mogen verwelken”
De metafoor van feminicide
Een vrouw is als een bloem in een tuin vol leven. Niet omdat ze kwetsbaar is, maar omdat ze groeit. Ze opent zich. Ze beweegt mee met het licht, ze overleeft storm en droogte, ze draagt schoonheid in elke fase van haar bestaan.
Maar in een wereld waar controle wordt verward met liefde, wordt haar groei bedreigend. Haar zelfstandigheid voelt als verlies. Haar grenzen worden gelezen als afwijzing. En haar nee als een persoonlijke aanval.
In die wereld worden bloemen niet verzorgd, maar geplukt.
Niet om hun schoonheid te eren, maar om te bezitten. En als de bloem verwelkt, als zij niet meer voldoet aan het beeld of zich probeert los te maken van de hand die haar vasthoudt — dan wordt ze afgebroken. Niet uit passie, maar uit macht. Niet uit verdriet, maar uit het onvermogen haar los te laten.
Feminicide is geen verlies van liefde. Het is de vernietiging van autonomie.
Een poging om te beheersen wat niet meer beheersbaar is.
En zo liggen er bloemen op de grond die nooit gestorven zijn aan de tijd.
Maar aan het feit dat ze niet mochten leven op hun eigen voorwaarden.